Eveet sıra geldi öykücümün sobesine :)
Hayalimdeki meslek.. Aslında birkaç tane var desem yeridir ama hepsini şu şekilde birleştirebilirim:
Ufak bir sahil kasabasında yaşıyorum. İnsanları evinde hissettiren rahatlıkta bir cafem var (Bunun Türkçesini bilen var mı? Kafe desem kafi olur mu acaba?).
Kafenin her bölümünü kendim yapmışım. Tabi sıvayı tahtayı alıp değil. Benim beğenilerim doğrultusunda yaptırmışım her şeyi diyelim :)
Kafenin manzarası da çok güzel. Önümüzde masmavi deniz uzanıyor. Kasaba halkı beni çok iyi tanıyor, tabi ben de onları. Kafem dolup taşıyor o yüzden.
Bir duvar raflarla kaplı. Kitap arşivimi kafeme taşımışım. İnsanlar gelip kafemde sıcacık kahvelerini içip benim yaptığım keklerden yerken bu kitaplardan alıp okuyorlar. Kitabın sonunu merak edip de her gün kitap okumaya gelenler bile var! :) Onlar okurken ben de zaman zaman kendim bir şeyler yazıyorum. Küçük bir okuyucu kitlem bile var.
Duvarların birinde müzik aletleri var. Her zaman kullanılmıyorlar. Çoğu zaman müzik makinesinin çaldığı güzel şarkılarla ortamı renklendiriyorum. Ama bazen de çıkıp kendim söylüyorum sevdiğim şarkıları. Arkadaşlarım da eşlik ediyorlar bazen.
Çok mutluyum, keyfime diyecek yok! :)
Çakılcım ya sen?
4 yorum:
Çok hoş ya.Ben de deniz kenarındaki küçük taş evin sahibiyim.Her gün bahçemde yetiştirdiğim sebzelerimle yemek yapıyorum.Öğleden sonra deniz knarında saatler geçirip akşam mutlaka sana uğruyorum.
Kirpiyle Badem hergün balık avlıyorlar biz kafeyi kapatıp her akşam mangalda balık yemeye gidiyoruz:)
Süper bir hayal.Geçek olması dileğiyle..
Böyle bir hayal de ben de var.Lütfen buyrun...
Tütü
@ Öykücüm ne güzel demişsin ya, sen benim hayalimin elinden tutup bir güzel de geliştirmişsin. Badem, Kirpi, sen ve ben. Ne güzel dörtlü olurduk be. Cuma akşamları da bi okey çevirirdik artık :))
Seviyorum ben seni..
çınarım,
valla hayalimde meslekler diye yazacağım ben yazımı:)))
Yorum Gönder