40

Günler günleri, aylar ayları kovaladı :p

Gülüyorum ama aslında tam olarak böyle oldu. bu arada ben 40 yaşımı bitirdim, 41 e az kaldı. 40 yaş çok iyi gelmedi gibi çünkü 40 bin bakımından biraz şaşkın çıktım. Şimdi iyiyim çok şükür ama zamanında epey sıkıntı çektim. O arada yaşlanıyorum telaşına da kapıldım biraz. Hiçbir şeye yetişemeyeceğim hissi taşıdım. Oysa her zaman "daha yapacak çok şeyim var" !

Bu sene de yeni bir eğitime yazıldım. Mesleğimle çok orantılı olmayan taraflara kayıyorum yavaştan. Şimdiki çocuklara çok özeniyorum. Daha küçüklükten ne olmak istediklerini düşünüp karar verebiliyorlar. Ha belki sınava kadar çok şey değişiyor ama yine de belli bir öngörü ve bilinçle kararlar alınıp veriliyor. Ben neredeyse 41 olmuşken hala ne yaparak para kazanıp hayatıma devam etmeliyim ona karar veremiyorum. Evet üniversite mezunuyum, eczacıyım, bir mesleğim var (eczanem yok, kamudayım). Ama hayalimde küçük bir sahil kasabasında, sabahın erken saatlerinde kalkıp atölyeme geçmek ve çamura bulanmak var. Yorulunca önce denizde arınmak, sonra kafeye geçip elime çayımı ve kitabımı almak var. Bahçemdeki hamakta biraz uzanıp kestirmek belki. Umarım bir gün yapabilirim. Hatta umarım oğlum daha da büyümeden yaparım o da keyfini çıkarır.

Oğlum da büyüyor tabi bu arada. 9 yaşını doldurdu bu sene. Dilerim bütün çocuklar hep sağlıklı ve mutlu olsunlar.

Yine geleceğim..